Sevdam sen,
Kahverengi kadife gözlü!
Seninle bir ömür paylaştık...
Kaç bahar geçti anlamadan
Acılar içinde mutluluk yaşadık...
Dön de bir bak maziye
Ne kaldı giden mevsimden?
Acılar toplamışız
Kır çiçekleri gibi
Hüzün ve keder bahçelerinden.
Bir sanatım var senden kalan
Acılar içinde mutluluk yaşarım.
Bak işte,
Demir kapıların kapandığı
Asma kilidin yanında
Soğuk duvarların dibindeyim.
Hiç çıkış yolu olmasa da
Ruhumla öyle yakınım ki sana,
Hemen gözlerindeki hüzne değeceğim.
Uzansam bir ellerimle sanki
Tüm gölgeleri sileceğim..
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder